65. Waltzing Matilda (9).

Ons Matilleke zingt en danst ons heupwiegend zevenentwintigduizend kilometers over de bijna maagdelijke paden van dit uitgestrekte land. Ze walst ons gezellig uniforme dorpjes binnen waar de kerk nog in het midden staat en waar een Hollandse bakkersvrouw al vierentwintig jaar ijverig centjes spaart om haar stoere Australiër op hun zilveren trouwjubileum in Leiden aan de familie voor te stellen. We hopen in stilte dat ze er geen cultuurshock aan overhouden.

Aan de verweerde rand van een bloedstollend, diepe canyon wacht Matilda geduldig tot we ons beduimeld adamskostuum honderd meter lager in een onbevlekt bassin hebben gedoopt. Ze stapvoet ons naar oogverblindend witte stranden, schaars beroerd door enkele logge zeeschildpadden op weg naar het kraambed. Ze brengt ons tot vlak bij de voet van Ayers Rock, heiligdom van de Aboriginals en we kijken gechoqueerd toe hoe terroristen (= toeristen in 't Australisch idioom) in dure merkschoenen deze rode kathedraal met de voeten treden, hoe snobistische champagne diners als zoete broodjes geconsumeerd worden en hoe 10.000 jaar oude rotstekeningen met Houdini rasters en sloten tegen de vernielzucht van de blanke man beschermd worden.

"Aboriginals, poeh, they don't want to work. The government gives them plenty of money for doing nothing.", protesteert een hardwerkende boerin van Maltese origine met dagelijks meer dan honderd melkkoeien onder haar vermoeide vleugels. "They get beautiful houses for free, they burn the carpentry and stay in the open under the stars. Can you believe it, they even kill our protected animals and eat them, the bloody savages."

We schudden ons hoofd zachtjes, beamen en zeggen lafhartig niks terug. Lazen we niet dan de Aboriginal leeft en eet bij een open kampvuur en een levend organisme geen haar krenkt tenzij uit puur lijfbehoud en dat dit alles slechts mogelijk is als hij veel droomt en zo het contact onderhoudt met zijn voorouders? De noest werkende, blanke Australiër, die duivelse ledigheid en de in zijn ogen verwilderde, vuile, lelijke profiteurs geen warm hart toedragen is gemeengoed.

ONTWAKEN.

Who'll come a-waltzing Matilda, my darling?

Who'll come a-waltzing Matilda, with me?

Waltzing Matilda and leading a water-bag,

Who' ll come a-walzting Matilda with me?

zingen we wisselend, nu eens vrolijk want onze cirkel is rond, dan weer droevig pips omdat de laatste kilometers onherroepelijk onder de swingende wielen van Matilda schuiven. Een tegenligger flikkert enthousiast bij wijze van groet met zijn ruitenwisser in plaats van met zijn lichten. "Een nieuwe toerist die het nog niet gewoon is dat alles averechts is in Australië." Met spijt in 't hart wordt ons Matilleke verwend met een stiekeme tik op haar volumineuze achterwerk en we beloven, zoals het hartstochtelijke minnaars past: "We'll be back some day." We zullen ons Matilleke nooit vergeten.

N.B. Dit is de laatste aflevering van mijn reis door Australië. Ik heb nog naar een leuk filmke gezocht en ik vond er zoveel dat ik de keuze aan jullie, lezers, overlaat. Dus Youtube – Australia.

Volgende week neem ik de oude draad weer op met nummertje 14 (tweede jaargang) en dan gaan we 't misschien wel zwart inzien. 

BERICHT: Het verhaal Waltzing Matilda werd door mij bewerkt in een fictie thriller onder de titel "De Huwelijksreis". Het verhaal werd genomineerd door het Fintro spannende boekprijs in 2019 en kan besteld worden via de website https:/www.boekscout.nl. Het boek wordt aangeboden tegen de prijs van € 22.99. Ook via link indien mogelijk:https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789464311334

Boekscout heeft een groot assortiment aan interessante boeken. Ik zou zeggen ga maar eens kijken. Het verplicht tot niets. Ook mijn eerste boek "De Cargo-Mix" kan daar besteld worden. Het is eveneens een thriller over een reis met een bananenboot van Montoir (Fr.) naar de Caraïben (Guadeloupe en Martinique).

Meer info te vinden bij copilot – de boeken van Frieda Goovaerts.