93. HET LELIJKE EENDJE. 

Neen, wij zijn geen Hollanders die omringd met plassen water groot worden. Wij zijn van de Rupelstreek waar de pantoffelfabrieken en steenbakkerijen nooit ver weg zijn. Maar zeg nu zelf, als ge op het Veerse Meer in Zeeland die pleziervaart hebt gezien, dan zou je als leek toch ook eens graag met een bootje op 't water willen zitten.

En ja, joepie, het is er nu eindelijk van gekomen: we hebben een plezierjachtje gehuurd om tijdens de vakantie van 15 augustus het Veerse Meer in Zeeland onveilig te maken. De oplegger met bootje hangt achter onze auto. We noemen haar Dotje. De buurman vraagt of we de lotto gewonnen hebben! Wij, (twee volwassenen – twee kinderen) lopen over van enthousiasme. De toekomst is aan de durvers en hoe moeilijk kan het besturen van zo'n bootje nu zijn, we stellen er ons geen vragen bij.

Een ramp, neen geen ongeluk, maar de lanceerplatvorm waar we vertrekken. Voilà, met een beetje moeite ligt ons bootje in 't water. We geven gas, veel te veel gas en Dotje wipt vooraan de lucht in en botst met haar achterwerk tegen de bodem met een doffe knal. We zijn nog niet eens vertrokken of we kunnen al naar de bootjesgarage. De schroef is gebroken en we zien de garagist glimlachend 'onnozelaars' denken. Het is moeilijker dan we denken: wat een krankzinnig avontuur.

We zijn weer weg, de sluisdeur staat open en we varen tussen een mix varende luxe; ons Dotje, ocharme is beslist het lelijke eendje in deze vijver. Sorry Dotje. We manoeuvreren het Veerse meer op en proberen niks te rammen. Zijn wij verzekerd? We weten het niet. Een leek tussen experten: de stress slaat toe. Het zonnige weer waar wij op rekenen, het is er niet. Het is ijzig koud, het regent pijpenstelen en de wind jaagt Dotje alle kanten op.