Om over van alles en nog wat mijn zegje te kunnen doen: vriendschap, studie, koken, planten, reizen, lezen, wandelen, TV, fotograferen, relaties, geschiedenis, Netflix, aardrijkskunde, gezondheid en alles wat er nog op mijn pad komt, maar verwacht zeker geen academische taal.
Ik hoop dat volgers mijn blog kunnen appreciëren en verder hoop ik dat ik nog veel jaren mag bloggen. Alvast bedankt aan iedereen die met mijn verhaal wil meegaan.
Er waren eens vier olifanten en een schildpad (neen, dit is geen sprookje) en die droegen, volgens de Hindoemythologie, onze aarde die eruitzag als een lekkere pannenkoek. Waar die schildpad dan weer op stond dat was van geen belang.
Wij, twee vrouwen In Saigon (nu Ho Chi Ming) in het jaar 1972. Onze mannen zaten tegen de grens met Noord-Vietnam een telefooncentrale te testen.
Ik stond op ons koertje achteraan mijn fiets te plakken. Ik had een uurtje gewacht tot de regenbui min of meer zijn kracht verloren had en trok een kort jasje aan. De voorband was plat en ik zocht naar de reden, sleet of een nagel misschien? Mijn zus die verderop in de straat woont viel langs het achterpoortje binnen....